مقاله زیر اختصاص داده شده است به بیماری روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) در سالمندان که امید است برای مخاطبان عزیز مفید واقع شود.
روماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن است که علایم اصلی آن درد و تورم مفاصل خصوصا مفاصل کوچک دست است. شایع ترین نوع آرتروز خود ایمنی است. این بیماری در اثر اختلال در دستگاه ایمنی بدن به وجود می آید و مفاصل کوچک مانند مچ دست و مفاصل انگشتان را درگیر میکند.
روماتیسم زانو باعث می شود مفصل زانو حساس شود، درد بگیرد و همچنین خشک، گرم و متورم شود. همچنین این یک بیماری التهابی است که مفصل های سراسر بدن همچون زانو را تحت تآثیر قرار می دهد.
علائم مفصلی آهسته یا ناگهانی شروع می شود و با نشانه هایی مثل درد، تورم، گرمی، درد در هنگام حرکت و محدودیت حرکت مفصل و درد به هنگام لمس و خشکی صبحگاهی در مفصل مبتلا بروز میکند. معمولا مفصل های محیطی را با توزیعی متقارن در گیر میکند. و التهاب به مرور زمان باعث از بین رفتن غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل خواهد شد .البته سیر آن میتواند کاملا متغیر باشد و امکان دارد فقط یک بیماری خفیف و درگیری تعداد اندکی از مفاصل و یا یک التهاب پیشرونده شدید وجود داشته باشد. بیشتر مفاصل بین بندی انگشتان و مفاصل کف دست، مچ دست، آرنج، پا، و مچ پا درگیر میشوند. گاهی اوقات مهرههای گردنی نیز در این بیماری درگیر میشوند.
ممکن است در علائم خارج مفصلی، بیماران دچار علائم سیستمیک مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بیاشتهایی و کاهش وزن داشته باشند. گاهی برآمدگی های زیر پوست به نام ندول یا گره های روماتوئید دیده می شود. و گاهی درگیری عروق و اعصاب پوست و یا دیگر اعضا بدن مثل کلیه ، ریه، طحال، کبد، بیضه ها و غیره و درگیری چشمی و خونی وجود دارد.
دلیل بیماری روماتیسم ناشناخته است، سابقه خانوادگی یا سایر بیماریهای خودایمن، عوامل ژنتیک، مثل نقص در دستگاه خودایمنی، جنس مونث در سنین ۵۰-۲۰ سالگی، و استرس از عوامل افزایش دهنده خطر بروز بیماری می باشند.
جنسیت بیمار : بیماری روماتیسم مفصلی در خانم ها بیشتر از آقایان است.
سن بیمار: این بیماری می تواند در هر سنی بروز کند ولی شیوع آن در سنین بین ۴۰ تا ۶۰ سال بیشتر است.
سابقه فامیلی : اگر یکی از اعضای خانواده شما به روماتیسم مفصلی دچار باشد، خطر ابتلای شما به این بیماری بیشتر می شود.
سابقه استعمال دخانیات در سالمند : سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را در افراد بیشتر می کند، خصوصا اگر زمینه ارثی این بیماری نیز همزمان وجود داشته باشد.
وجود اضافه وزن در افراد : سالمندانی که اضافه وزن دارند، بیشتر درخطر ابتلا به روماتیسم مفصلی هستند خصوصا در خانم هایی که تشخیص بیماری در آن ها در سنین ۵۵ سالگی و کمتر انجام شده است.
ایجاد پوکی استخوان در سالمندان : روماتیسم مفصلی به خودی خود و همچنین برخی از داروهای مصرف شده برای درمان بیماری، میتوانند خطر ابتلا به پوکی استخوان را بالا ببرند.
خشکی دهان و چشم ها : افراد مبتلا به این بیماری، بیشتر درخطر ابتلا به سندرم شوگرن قرار دارند، عارضه ای که در طی آن میزان رطوبت در دهان و چشم ها کم می شود.
عفونت در سالمندان : خود بیماری و بسیاری از داروهای استفاده شده برای مبارزه با آن، دستگاه ایمنی بدن را تضعیف کرده و خطر ایجاد عفونت را به خصوص در سالمندان بیشتر می کند.
ترکیب غیرعادی بدن : حتی در افرادی با شاخص جرم بدنی (BMI) مناسب، نسبت چربی بدن در افراد مبتلا به بیماری روماتیسم، بهطور غیرطبیعی بالاست.
مشکلات قلبی: روماتیسم مفصلی می تواند خطر سفت و مسدود شدن عروق را افزایش دهد و هم اینکه باعث التهاب کیسه دربرگیرنده قلب شود.
بیماریهای ریوی : افراد مبتلا به این بیماری، بیشتر درخطر مبتلا شدن به التهاب ریه و ایجاد بافت زخم مانند در آن ها هستند. این امر می تواند موجب تنگی نفس پیش رونده شود.
همواره خانواده ها و پرستار سالمند باید به نکات زیر توجه کند تا مشکلات این بیماری کمتر شود این نکات عبارتند از:
روشی برای درمان روماتیسم مفصلی وجود نداشته و هدف روش های درمانی، کم کردن علائم بیماری و بهبود عملکرد فرد می باشد. پزشکان فرایند درمان را هر چه زودتر و قبل از این که آسیب دائمی به مفاصل وارد شود شروع می کنند. هیچ یک از روش های درمانی استفاده شده، برای همه بیماران کارآمد نیستند.
درباره این سایت